New images for an altering world

New images for an altering world

Bij deze introduceer ik een kostuum dat ik ontworpen had in het kader van mijn 'Collapse'-project, dat telkens weer een vervolg krijgt en in deze multi-crisis wel es goed van pas zou kunnen komen.  

The Collapse houdt verband met cyclische processen, die in mijn werk vaak een rol spelen. Vaak gaat dit gepaard met een time-out, jezelf terug trekken, leeg maken, maar ook 'ondergronds gaan'. Dit is wat in de natuur ook gebeurt en in elk seizoen tot uitdrukking komt. Aldus zijn het processen, die met de natuur verbonden zijn en die, als je er bewust mee omgaat, je helpen je met de natuur en de natuurlijke ritmes te verbinden. 
 

Ik toon nu eerst het kostuum:

New images for an altering world, Photo by Rob Boon

New images for an altering world, Photo by Rob Boon

De burka lijkt hier een grote rol te spelen en dat is inderdaad zo. Vanwege de associaties, die ik had en die alle verband houden met 'systemen van onderdrukking', voelde ik de noodzaak de lading en context te verwijderen. Hoe zou ik anders een 'new image for an altering world' kunnen ontwerpen? 

Associaties
Een burka houdt voor mij (en wellicht voor vele anderen) verband met (het onvrijwillig) beperkt worden in de bewegingsruimte, de persoonlijke vrijheid, het recht op zelfbeschikking, de vrijheid van meningsuiting, het vrouw-zijn. In mijn opinie staat het gelijk met vrouwenonderdrukking en slavernij, aangezien er (in veel of misschien wel de meeste gevallen) geen sprake is van een vrijwillige of bewuste keuze.
Een vastgeroest oordeel kan echter een last worden, zo is mijn ervaring. Ik voel me gevangen, terwijl de vrouw in de burka zich er misschien wel in thuis voelt. Hoe dan ook wens ik mezelf ervan te bevrijden, zodat ik weer 'vrij word' in het maken en het proces, dat daarmee gepaard gaat. 
Zo breng ik het relativeren in, alsook de humor. Het geeft lucht en ruimte, ik verschuif en kijk vanuit een andere hoek. 

Het maakproces gaat bij mij veelal gepaard met experiment en onderzoek, ik beweg mezelf in een soort confusing space, waarbij ik niet weet waar ik uitkom en of ik ergens uit kom. Ik heb een idee, wens of  ingeving, that's it. Via het maakproces kan ik stoeien met associaties en ingevingen, mijn fantasie omzetten. Ik werk heel organisch, gooi alles op een hoop en kom gaandeweg tot een selectie. Maken betekent voor mij ook reflecteren, introspectie, uitwisselen met binnen en buiten. (dit gebeurt soms zelfs letterlijk, als ik voor een foto/video-shoot naar buiten ga) 

Kortom: Het zijn zeer intensieve processen. 
Maar dan heb je ook wat: Nu heeft het kostuum een omhullende functie, ik verbind me door de camouflage met de natuur, ik ga er als het ware in op en voel me tegelijkertijd beschermd. Voila: the perfect costume for your personal 'whenever-you-want-collapse'. 

Francisca te Brake, Pact23.com/Shelter36.nl