zondag 30 juni 2019

Slowing down....




Schildpad trekt zich terug in zwijgzaam vertragen. Ik vraag me af of het padden-pantser verkoeling biedt, maar vertragen kan een optie zijn als het zo warm is en de hitte aan je kleeft als een deken. Ik stel me voor dat schildpad zich met pantser en al in verkoelend water laat glijden en zich -vertraagd, als in slowmotion- naar de bodem begeeft. 





Slowing down, tekening, 2019





Zinderende hitte




De hitte wordt  in deze opnames bijna gematerialiseerd, althans zo ervaar ik het. 
Het is net als wanneer je erin loopt, de hitte ervaart als een verdichte energie, iets waar je in stapt en doorheen kunt lopen. Vertraagd wel te verstaan, een slow motion move. Deze opnames maakte ik door het treinvenster, het is dus een still van een beweging, die minder traag verloopt. 





Hitte, Abstractie 1, foto, 2019




Hitte, Abstractie 2, foto 2019

zaterdag 15 juni 2019

De Kamer van Blauwbaard


De kamer van Blauwbaard.

Onlangs schreef ik een stukje over Blauwbaard, die, zoals elk sprookjes-figuur, nog steeds springlevend is. Het is overigens een sprookje dat met historische feiten is verbonden, of eigenlijk is het dan geen sprookje meer. Hoe dan ook wens ik dit sprookje te herschrijven, gezien de verstoorde rolverdeling, die we al sinds dat Andere Verhaal kennen en die in ons huidige moderne leven logischerwijs nog steeds werkzaam is, maar niet meer werkt. Begrijp me niet verkeerd: oude patronen en een wereldvreemde rolverdeling hebben wellicht in een ander tijdperk ooit een functie gehad.
Ofschoon ze hun functie verliezen, zijn ze door en door met ons gedachten- en cultuurgoed verweven. Daardoor lopen we ook de diepere betekenis van veel sprookjes, mythen en (jawel) dromen mis. Waarom gebeurt dat? Meestal omdat we de diepere betekenis niet mogen of niet durven kennen. Aan het niet mogen en niet durven liggen vaak taboes ten grondslag; voor meisjes gelden andere taboes dan voor jongens. Het niet kunnen kennen is vaak het gevolg.
Mijn suggestie t.a.v. Blauwbaard is dan ook de gruwelkamer te betreden, met of zonder sleutel of toestemming van Baardmans.

Voor wie mijn suggestie niet begrijpt:
Blauwbaard is als magiër bijzonder interessant: Volgens de schrijfster C.P.Estes vertegenwoordigt Blauwbaard de zwarte magiër, die zij vergelijkt met Lucifer en Icarus.
De Blauwbaard-kracht bevindt zich -zo schrijft zij in ‘Woman who run with Wolves’- in het voorbewuste van de mens: het betreft dus volgens haar een ingeschapen principe, zonder bewuste oorsprong.

Het kan gevaarlijk zijn (of taboe) om plompverloren en onvoorbereid de ruimte te betreden, tenzij je daar al vaker geweest bent, getraind bent (bijv. bij Shelter36.nl) of er door omstandigheden in verzeild raakt. Hoe dan ook is het telkens weer anders, maar als je er al vaker geweest bent, weet je dit waarschijnlijk.
Misschien weet je ook dat taboes, dromen en het onbewuste voor mij gelden als inspiratiebron voor mijn autonome kunst. Zie: www.pact23.com

PS: De Blauwe Kamer wordt vervolgd
In het filmpje wordt een tipje van de sluier opgelicht: 







Ohja, dit zijn de hoofdpersonen: