Veel inspiratie gewenst.
Francis(ca) te Brake, Pact23.com/Shelter36.nl
Geschenken van de Maan
Het is alweer enige tijd geleden dat ik het thema winterslaap koos. In plaats van de lange nacht via de collapse te genieten, heb ik me echter aangesloten bij het leger dat haar bestrijdt. In West-Europa leeft men blijkbaar nog steeds volgens de principes van de zon en dat al sinds de Romeinen! 'Sol invictus' boet echter in aan kracht, dat werd aan mijn denken bevestigd, na 3 maanden van brononderzoek. De sleutel blijft nochtans gebroken, voor wie de ware nacht niet kent.
(uit ‘logboek-notities’, 13-1-2019)
Dit schreef ik tijdens het 2e semester van de Master Kunsteducatie, waar ik als enige kunstenaar naast meerdere docenten, aan deelnam. Die deelname was dan ook van korte duur. De tekst refereert in zekere zin aan de eenzijdige gerichtheid van het postmoderne klimaat, waarin we leven. Dit begon met de Romeinen, toen 'Sol Invictus' het dominante godsbeeld werd. Sindsdien raakten aspecten van de Maan: van het donker, de schaduw en de nacht, steeds meer op de achtergrond. We leven ook niet langer met de maancyclus, die in vroeger tijden geïntegreerd was en het leven, werken, alsook de rituelen sterk beïnvloedde. Tegenwoordig staan we voornamelijk AAN. Het onbewuste en de schaduw hopen zich daardoor als het ware op.
Alessandro Baricco schetst in zijn boek , 'De Barbaren' op originele wijze deze postmoderne cultuur, waarbij de mainstream, die hij beschrijft als een horde mutanten, zich aan de oppervlakte op snelheid voortbeweegt en zodoende vooral veel afstand aflegt in korte tijd. Verdieping of vertraging is heilloos in het tijdperk van deze mutanten. Het gaat om de ervaring van de lijn tussen 2 punten, 'die tezamen met andere lijnen tussen punten een tekening vormt, die dan vervolgd wordt met een andere tekening, die de ervaring als tekening geeft.....', waar de oude filosofen zich beraadden op het wezen van de punt. De tekeningen, die Baricco schetst, kenmerken het social media verkeer, de belevingsindustrie en hebben de kunsten diepgaand beïnvloed.
Het beraden op het wezen van iets betekent daarentegen vertragen en zelfs stilstaan. Het is de tijd van de Maan, die juist voor kunstenaars essentieel is, omdat dit de fase is waarbij men zich openstelt voor het onbewuste en de vonk, die in en door de kunstenaar de transformatie veroorzaakt: het bezielende principe, dat zich verenigt met het (aan de kunstenaar inherente) vermogen om esthetische ideeën uit te beelden.
Hiermee begint een proces, waarbij de kunstenaar zich zodanig laat beïnvloeden, dat er van binnen een verschuiving plaatsvindt en de kunstenaar als een soort medium de gelaagdheid van het onbewuste leert lezen en omzetten in de materie, telkens opnieuw.
Vertragen en verstillen pas ik ook toe in het droomwerk. Door te vertragen kan men zich beter verbinden met een droombeeld of scene. Daardoor worden we ons meer bewust van de informatie, die door het beeld of de scene gedragen wordt, wat een helende en verrijkende uitwerking heeft. Het zijn (de) geschenken van de Maan.
Dit neemt niet weg dat ik het lijnen trekken niet herken. Ik kan daar zelfs erg van genieten. als ik droom dat ik met een snel vehikel over de straten van een middeleeuwse stad scheer, daarbij behendig verschillende obstakels vermijdend. Dit geeft me een gevoel van verwondering, vrijheid en extase.
Hoe dan ook trek ik de conclusie dat Kunst opnieuw gedefinieerd dient te worden, tenzij de maan zich eerder doet gelden, wat sinds mijn brononderzoek waarschijnlijk lijkt.
Francis te Brake, www.pact23.com/www.shelter36.nl
Lijnen trekken, bewerkte foto, 2022, Pact23.blogspot.com
Omslag van het boek 'De barbaren' van A.Baricco
