Venus van de Holle rots, maar dan anders

In de afbeelding hieronder herken je het beeldje, de Venus van de Holle rots, zoals het meestal getoond wordt, nauwelijks meer. Het is namelijk een uitsnede van de achterkant en daarmee geef ik een vervolg aan mijn onderzoek van de replica. Ik ben namelijk van mening dat het landschappelijke aspect in dit beeldje sterk naar voren treedt, het Moeder Aarde aspect is stevig verankerd in de uitvoering van deze Venus. De armen zijn er als het ware tegenaan geplakt, wat bijna afbreuk doet aan het beeldje, gezien de kracht van de abstractie. Wat mij betreft hadden deze dan ook niet toegevoegd hoeven te worden. Het hoofd is immers ook al weggelaten. In de fotomontage die je hieronder ziet, zijn de armen nauwelijks zichtbaar en heb ik een gestileerd berglandschap gecreerd. Ik vond het leuk om mijn associatie  met het oerelement en het landschappelijke van deze Venus weer te geven door het plaatsen van miniatuurwandelaars. Ook vond ik het belangrijk en prettig om het beeld eenvoudig te houden en met slechts één 'kunstgreep' mijn visie op het beeldje te versterken.

Ik besef dat ik me opnieuw op het vlak van de hermeneutiek begeef, oftewel Gadamer en van Heijst duiken na lange tijd weer op. Ik besef dat ik daar eigenlijk ook nog een vervolg aan zou geven, met name aan het werk van van Heijst met titel: 'Verlangen naar de val'. 
Dit werk krijgt in ieder geval een passende titel: 'Hermeneutiek van Venus'. 
Veel inspiratie gewenst!

www.pact23.com
www.shelter36.nl

Hermeneutiek van Venus, 2019-20, Pact23.com